Anaokulu pasta

Merhabalar,

 

Yazmaya yazmaya çoook konu biriktiğinden hiiiiç malzeme sıkıntısı çekmiyorum şu anda :) Öğle arası yerime birazcık erken dönüp bloğuma bir bakayım dedim.

 

Tabi ki konumuz yine bir pasta. Hem de çocuk pastası gibi ama yetişkin pastası aslında :) Doğumgünü sahibemiz anaokulu öğretmeni olduğu için sevdikleri böyle bir pasta yapmamı rica ettiler :) Benim en farklı özelliğim sanırım pasta siparişini alırken aklımda hiçbir şey olmadığı halde yapmaya başlayınca bir şeyler ortaya çıkarıyor olmam. Müşterilerim de bu özelliğimi bildiğinden genelde beni serbest bırakıyorlar. Sadece bir tema bildirip sonucu merakla bekliyorlar :) Sürpriz semeyen insanlarla çalışmam mümkün olmayacak sanırım :):)

 

Bu pastamız da öyle oldu. Serbest çalıştım. O çocuk parkının çocuk parkı olduğu anlaşılıyor mu emin değilim :):) Evi de peynir kutusundan yaptım. Üstünü keçe kaplayıverdim :)

Yine cıvıl cıvıl bir pasta oldu. Severek yaptım, biliyorum ki severek yenildi :) Tabi ki yine annemin lezzetli keki ve kreması sayesinde :) Annemle çok iyi bir takımız. Resmen pastacı olduk :):) Tabi düğünden sonra nasıl olur bilmiyorum. Annem şimdiden modelleme çalışmaya başladı :) Sanırım pastacılığı o devralacak :)

 

Mesai başlamadan hemen bitireyim :)

 

Sevgiler,

 

Tuğba

Aydede pasta :)



 

Merhabalar,

 

Hem bilgisayarım olmadığı için hem de düğün yaklaştığından bloğumdan çok uzak kalıyorum. Fırsat bulduğum 10 dk içinde hemencik bir yazı yazmak istedim :)

 

Bu pastayı sipariş üzerine yapmıştım. Vera ve Ömer ikizlerin doğumgününde abileri Yusuf da küsmesin diye üçünü birlikte modellediğim pasta :) "Modellemek" fiili benim yaptığım insan figürleri için kullanılır mı bilemiyorum aslında. Çok komik oluyorlar ama yapacak bir şey yok, elimden gelen bu :):)  

 

 

 

 

 

Sipariş aslında 6-7 kişilik pastaydı. Ben 12 kişilik yuvarlak bir pasta yapmıştım. Saat 12'yi geçmişti ve ben çocuk figürlerini hazırlıyordum. O sırada dönüp anneme baktım. Pastayı kaldırmaya çalışıyordu. Pastanın altındaki kağıdı değiştirecekmiş, krema olmuşmuş. "Ne yapıyorsun annemmm" dememe kalmadııııı, hazırladığımız pasta caaaart diye ikiye ayrıldı :):):) Annem tarlası yanan köylü edasıyla mutfakta bir oraya bir buraya koştururken ben ne yaparız da ertesi sabah mahcup olmayız diye düşünmeye başladım. Pastanın düzgün iki yarım parçasından bu aydede pastayı yaptım :) Annem yaşadığı şoku birkaç gün atlatamadı ama çok şükür rezil olmadan kurtardık :) Pasta ilk yaptığım halinden çok daha güzel oldu ve müşterimiz pastayı çok beğendi :) Kahramanlar hep kriz anlarında ortaya çıkıyor değil mi :):)

 

Bu pastayı ne zaman görsem gülerim :)

 

Sevgiler,

 

Tuğba